Week 3, Vakantie Zuid-Afrika

Vakantie in Zuid-Afrika!

Ik heb de week voor de vakantie niet zoveel boeiende dingen mee gemaakt dus daar ga ik jullie ook niet mee vervelen, en dan wordt dit verhaal ook echt een boek, dus zal gelijk beginnen met mijn vakantieverhaal! En omdat Marcel dat fijn vind zal ik ook meer in alinea’s werken!

Op zaterdag 25 april zijn we rond 07.00u vertrokken richting Coffee Bay, niet met 5 maar met 4 meiden, omdat 1tje het toch eigenlijk niet aandurfde om een weekje met 5 meiden weg te gaan. Onderweg passeerden we East-London, wat er op het eer
Te gezicht uitzag als een vieze stinkende stad, met heel erg veel mensen op de been. Misschien veranderd de indruk als we er een keer ECHT naartoe zouden gaan. Na East London gingen we op weg naar Umtata. Ongeveer 20 km voor deze stad, namen we de afslag Coffee Bay. Erg apart, want zon beetje midden in een township werden we rechtsaf gestuurd. Nog aparter vonden we het toen we door hadden op wat voor weg we reden, nl 1 met 1 en al gaten! Echt HELE grote gaten! Het was echt een hele taak om deze te ontwijken. En dan is het best bijzonder als je voorbij gescheurd word door heel veel auto’s en busjes. Na een uren durende rit (voor mijn gevoel dan, in werkelijkheid duurde het 1,5u) arriveerden we in Coffee Bay. Een heel ander dorpje dan ik had verwacht. Heel veel mensen, vooral backpackers, zeggen dat je ECHT in Coffee Bay geweest moet zijn, maar op het eerste gezicht snapte ik dat echt niet. Want het zag er allemaal een beetje vervallen uit, veel Xhosa (stam in Afrika) huizen en gewoon ZOOOO anders dan ik had verwacht! Uiteindelijk was het hostel niet zo moeilijk te vinden en kwamen we aan bij BomVu Backpackers Paradise. In eerste instantie in mijn optiek zeker geen paradijs. Maar meer een hippie-achtige bende, alhoewel onze dorm erg wel erg gezellig uitzag! We hebben gelijk ingecheckt en na een rondleiding gehad te hebben zijn we richting zee gelopen. Een paar armbandjes verder, kwamen we daar aan. Er stonden nl vrouwen die ons helemaal volhingen met armbanden, kettingen en enkelbandjes. Dat het bijna zielig was om niets te kopen, hahaha. Op het strand aangekomen zagen we waarom het hier WILD COAST heet, erg rotsachtig en wilde zee! Verder hebben Anke en Annamarie deze dag nog Jembee lessen gehad en zijn we naar het festival bij het hostel geweest, erg leuk! Ook allemaal nieuwe mensen ontmoet, een Afrikaan, Canadees en Nederlanders. Die vroegen of we mee gingen eten en bier drinken. Dit leek ons wel gezellig dus zijn we mee gegaan! Erg gezellig, leuke mensen. De Nederlanders waren wel Amsterdammers, maar niet voor Ajax dus dat was beter ;) (of niet dan Marcel).. Beter gezegd ze hielden niet eens van voetbal! Na een rare nacht (hond in de dorm, mensen die ons riepen en gekko’s op de muur) werden we rond half 9 wakker en hebben we de “guided walk to the hole in the wall” geboekt, ontbeter en omdat dit afrika is moesten we vet lang wachten op ons ontbijt. Maar om 11u zijn we uiteindelijk begonnen aan onze wandeling van Coffee Bay naar the Hole in the Wall. Dit waren 4 zware en warme uren zwoegen door de heuvels, met 4 slome chinezen die ons ophielden. Heerlijk! Na deze uren zaten we kapot in een barretje aan de Fanta! We moesten door de bergen, omhoog, omlaag, over rotsen en kliffen.. Echt heel mooi, maar wel echt vermoeiend. Verder hebben we onderweg nog Dassies gezien (die dieren noemen ze hier zo) en een zielig geitje dat vast zat op een rots en kon niet voor of achteruit! Echt heel zielig, eigenlijk was het gewoon aan het wachten tot het dood zou gaan! Onze gids zei dat ie het door zou geven, dus misschien doet iemand wel iets om het geitje te redden! De plannen waren om na deze dag op tijd op bed te gaan, maar toen hoorden we dat er een feestje naast onze dorm was en helaas is het best gehorig, dus hebben we zeker tot 02.00u liggen trillen in ons bed, van de drumstellen in gitaren die naast onze dorm veelvuldig werder bespeeld!

De dag erna zijn we rond 07.00u opgestaan, half 8 klaar en toen we wilden ontbijten kwamen we erachter dat dit pas om 08.00u kon, dus moesten we nog een half uur wachten. Rond 09.00u waren we dan uiteindelijk klaar met eten en vertrokken. Weer 1,5u kuthobbels! Helaas moesten we onderweg allemaal vet nodig plassen en zijn de veilige tankstations in dit stuk van Afrika zelden te vinden, dus moesten we wildplassen. Met zn 4en op een rijtje! Hahaha. Wij dikke lol natuurlijk, want het was hoge nood, ookal had iedereen ons geadviseerd lekker in de auto te blijven met de deuren op slot. Een hele ervaring, niemand gezien, alleen wel een toeterende vrachtwagenchauffeur. Na een lange reis kwamen we rond half 5 aan in Warner Beach, dorpje ongeveer 30km van Durban. We hadden een huisje met privé-zwembad voor ons 4en! Uitzicht op zee en ongeveer 500m van de zee. Lekker rustig, hier waren we ook wel aan toe na die 2 rare nachten. Alleen 1 nadeel de bedden bestonden uit een soort van piepschuimachtige bodem, samengedrukt in iets dat normaal gesproken matras wordt genoemd. Met als gevolg dat als je gaat liggen je weg zakt in het matras en deze figuur de volgende dag terug vind in het ‘matras’. Heerlijk voor je rug! Na aankomst hebben we nog boodschappen gedaan en uit eten geweest. Daf kreeg halve kip met bot en als, dus je raad al, die moest ik dus gaan ‘bewerken’. Heel fijn, daar ben ik al zo dol op. Drama dus! Maar wel lekker, hahah. Daarna in het huisje nog een wijntje gedronken, gedoucht en op het piepschuim gaan liggen, poging gedaan tot slapen, gelukkig was ik moe dus was ik zo weg. Helaas werd ik wel met rugpijn wakker. De volgende dag zijn we rond 09.00u opgestaan en naar Durban vertrokken, een stad waarover velen zeiden dat het een gevaarlijke stad was. Maar in Afrika vind men alles gevaarlijk dus wij gewoon naar Durban. Parkeergarage gezocht en geparkeerd en op zoek naar de VVV, omdat we toch liever een gids wilden (of iig informatie) voordat we de stad gingen bekijken. Daar binnen en na lang wikken en wegen hebben we besloten zelf op onderzoek uit te gaan, en namen we een kaart en wat boekjes mee. Dus wij zelf op pad, naar het strand dat viel nog wel mee, alhoewel ik me nog nooit zo blank en onveilig heb gevoeld. Iedereen keek je na, alsof je er bijliep als een idioot. Op het strand hebben we een leuk tentje uitgezocht en zijn we gaan eten. Heerlijk broodje. Na het eten wilden we weer de stad en in nog ff wat dingen bekijken. Maar liepen we een andere route dan de heen weg, omdat iemand dacht dat dat beter was. Dus wij die andere weg, alleen was daar bijna niemand en iedereen die er wel was keer ons nog raarder aan. Niet echt prettig, eigenlijk gewoon dood eng! Na een lange weg en heel veel lopen hadden we het echt gezien en besloten we naar ‘huis’ te gaan. Onderweg, 1 straat naast de onze, zagen we nog een hele horde mensen, politie auto’s en ambulance. Wij als slimme Nederlanders snapten dat dat niet goed kon zijn en zijn heel snel doorgelopen naar de parkeergarage. Op de weg terug hoorden we op de radio dat daar een gewapende overval had plaats gevonden, die was uit de hand gelopen en dat zeker 2 agenten dood waren en heel veel mensen gewond. Dit is dus gebeurd in de tijd dat wij lekker een broodje zaten te eten op het stand! Heel fijn! We besloten om ‘thuis’ maar lekker te gaan bbq-en en wat wijntjes te drinken, tegen de schrik. Erg gezellig!

Volgende dag om 08.00u weg op pad naar Bergville, Drakensberg! Rond de middag kwamen we aan bij het Amphitheatre, ons hostel. Echt een super hostel! In de middle of no where, midden in de bergen, en uitzicht op de berg die we de volgende dag zouden beklimmen. Echt ZOOOOO mooi dat uitzicht! Omdat we de afgelopen dagen best veel gedaan hadden besloten we deze middag goed te spenderen en lekker te genieten van het mooie weer, de jacuzzi, het zwembad, de sauna en de trampoline. Dit laatste is me niet zo goed bevallen, de foto’s zijn leuk, alleen toen het in mn rug schoot was voor mij de lol er af! AUUUUW! En ook minder want de volgende dag gingen we weer een hike doen. Deze was 12,5km lang en ging echt serieus tegen rotsen omhoog! Maar ook over paden met stenen en smalle bergpaden. We werden op ongeveer 2500m uit de bus gezet en moesten verder lopen, tot de top van de Sentinal Peak, die op 3121m lag! De tocht was erg zwaar, helemaal met zere rug, regen en een hele harde wind, maar wel echt fantastisch mooi! Het uitzicht was echt prachtig! Gelukkig hadden we een regenpak van het hostel meegekregen, alleen 1 nadeel, deze moesten we kopen als we hem zouden dragen, dus weer 120 rand voor niets, naja. Ben ik iig beschermd tegen de regen de komende weken ;) Verder hadden we ook een lekker lunchpakket meegekregen zodat we de dag wel door zouden komen in de bergen (waar we dan ook van 10 tot 4 aan het wandelen waren). Het zwaarste van de tocht was toch echt het klimmen tegen de rotswand. We moesten echt een half uur klimmen, op een hele steile rotswand! Loodzwaar. Boven hebben we heel veel foto’s gemaakt en liepen we verder naar ’s werelds 2 na hoogste waterval. Tugula Falls. Daar aangekomen zagen we een heel mooi landschap met echt een pisstraaltje wat dus ’s werelds 2 na hoogste waterval voor moest stellen. Ja het was idd erg HOOG, maar niet echt VEEL. Echt heel weinig water in de val, haha. Helaas! De terugweg bestond voornamelijk uit dezelfde weg, alleen was het steile rotsblok klimmen ingeruild voor ijzeren ladders. Die recht naar beneden van de berg af gingen. Best spannend om zo een berg naar beneden te klimmen en ben ik blij dat ik geen hoogtevrees heb! Rond 18.00u waren we uiteindelijk weer teug bij het hostel. Allemaal echt doodmoe! We hebben gegeten, nog een cocktail gedronken en zijn toen ook maar gaan slapen. Helaas voelde ik toen ik in bed lag pas echt hoe pijn mn rug deed, dus heb ik maar een kussen onder mn buik gedaan en ben ik in slaap gevallen.

Op 1 mei gingen we rond 07.00u weg, op weg naar Port St. Johns, een plaatsje aan de oost kust waar (iig een gedeelte) van Wit Licht is opgenomen. En wat grappig was is dat Marco Borsato biertjes heeft gedronken bij ons backpackers hostel. Rond het einde van de middag kwamen we aan in Port St. Johns bij Jungle Monkey. Eerst zouden we naar een ander hostel, maar omdat Mark & Deb het hier zo leuk vonden vorig jaar hebben we toch maar besloten om die ander af te bellen en deze te boeken! Na aankomst hebben we de rest van de avond gerelaxt, gegeten en biertjes gedronken. Verder niet zoveel bijzonders.
De dag erna moesten we om 09.00u klaar staan voor onze boottocht op zee. Toen we opgehaald werden door Mike zagen we dat we met een speedboot de zee op zouden gaan om dolfijnen te zien, dit hadden ze nog niet echt veel vaker gedaan, dus een nieuwe manier om dicht bij de dolfijnen te komen. Wij in ons sexy reddingvest de speedboot in en de rivier op, die niet veel later uitmondde in de zee. Op zee kregen we eerst een fotoshoot, want Mike had nieuwe foto’s nodig voor zn website en wij waren de uitverkorenen. Dus eerst ff wat rondjes tof doen en toen echt de zee op! Vet gaaf op zo’n boot, beetje scheuren en stuiteren over/op de golven. Toen we een eindje op zee waren vertelde Mike dat waar veel vogels zijn ook altijd dolfijnen zijn. Dit was nieuws voor ons, maar wat hield dat nou in; dolfijnen vangen vis en die volgens eten de restjes van deze vis op, zodat ze zelf niet hoeven zoeken. Luie beesten. Ook vertelde Mike, dat onder de dolfijnen, altijd heel veel haaien (heb er 1 gezien) zwemmen, ook om vis vangen/af te pakken. Ook dit was nieuws voor ons. Eenmaal bij de vogels aangekomen duurde het niet lang voor de dolfijnen links en rechts van onze boot op sprongen. Ook sprongen ze voor onze boot en van Mike moesten we echt helemaal voorop gaan zitten, zodat we de dolfijnen het beste konden zien! Echt helemaal voorop, kon je de dolfijnen bijna aanraken, ze sprongen echt net voor de boot lang. Heel mooi! Echt heel gaaf! We konden ze helaas NET niet aanraken, scheelde overigens niet veel! Gelukkig was Anke haar camera waterproof, dus konden we mooie foto’s en filmpjes maken van de dolfijnen. Ik heb echt genoten zo tussen de dolfijnen! De rest van de dag hebben we doorgebracht bij het hostel, na de middag sloeg het weer nl om en regende het alleen maar. We hebben gerelaxt, gepoold, en Zuid-Afrikaanse triviant gespeeld (ik heb gewonnen, YES).
De volgende dag hebben we ontbeten en zijn we rond 10.00u vertrokken naar Port Alfred, naar ‘huis’. Het is toch wel lekker hoor na zo’n week weer lekker naar ‘huis’ te gaan, want zo voelt het een beetje. Rond half 5 waren we in PA en omdat Marieke en Karlijn hier het weekend waren hebben wij ook nog ff lekker bijgekletst! Dit was erg gezellig, ik moet maar snel (wat mensen regelen en) naar Port Elisabeth en daar lekker stappen met Marieke, Karlijn en hun :) Gezellig!

Dit was m al weer! Heerlijke vakantie gehad, maar vind het ook wel heerlijk om morgen eindelijk ECHT te beginnen met mn project! 09.00u gaan we aan de slag! Ben benieuwd!

Dikke kus Daphne

Ps: Foto’s komen weer op http://picasaweb.google.com/daphneleonie