Weekendje Plettenberg & Worlds Highest Bungee!
Door: Daphne
Blijf op de hoogte en volg Daphne
08 Juni 2009 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Op vrijdagmiddag was het dan eindelijk zover, het bungeejump weekend was aangebroken! Joost & Tim kwamen ons ophalen vanuit Kenton on Sea (Marselle) waar we eerst nog gewoon aan het project hadden gewerkt en na ongeveer 4,5u rijden kwamen we rond 6u aan in Plett. Waar we nadat we onze spullen bij het hostel hadden gedumpt lekker uit eten zijn geweest. Heerlijke salade en burger gehad. En natuurlijk als toetje chocolade brownie met ijs! Na het eten zijn we terug gegaan naar het hostel waar we de rest van de avond bij het kampvuur gerelaxt hebben. Daisy & Jildou waren inmiddels ook bij het hostel aangekomen. De volgende dag was het bungee-dag! We zouden pas om 1u springen dus konden we wel redelijk uitslapen, helaas was er best veel lawaai rondom het hostel, dus van echt uitslapen in het niet gekomen. Na een heerlijk ontbijt dat Teresa voor ons had gemaakt (eieren met bacon en kaas) hadden we nog tijd over om ff Plett in te gaan en ff rond te kijken. Erg leuk, maar toeristisch stadje. Rond de middag zijn we vertrokken naar de Bloukrans brug. Het weer deze dag was niet zo best. Echt Hollands weer, grijs, regen en niet echt met het vooruitzicht dat het beter gaat worden. Even had ik de vrees dat de bungeejump niet door zou gaan deze dag. Maar toen we daar aankwamen werd het langzaam aan droog en werden al meerdere mensen in tuigjes gehesen! Na een nummer gekregen te hebben, mochten ook wij ons tuigje aan en nadat iedereen (kwam net een enorme groep tegelijk met ons) een tuigje aan had gingen we op weg naar de brug. Omdat de bungeejump net onder de weg zit kun je niet gewoon over de brug lopen voordat je in het midden bent maar moet je er onder door lopen. Over een soort dichte brug, naja dicht. Het was meer een brug van tie-ripjes (die plastic dingetjes zie foto) die helemaal doorzichtig was. Dit was voor een heleboel mensen met hoogtevrees al een hele uitdaging. Toen ik op de brug stond hoorde ik ineens een meisje mn naam noemen en toen ik opkeek zag ik dat het Madeleine was (een meisje waarmee ik in het project heb gezeten in Breda). Echt toevallig dat je in Zuid-Afrika, op de Bloukrans brug, net voor de bungeejump een meisje tegenkomt waarmee je op school hebt gezeten! Ze was daar met een paar vrienden die in Cape Town stage lopen en omdat zij vertraging had opgelopen had zij nog geen stage. Vet toevallig! Voor de bungeejump ging het vooral om je gewicht en omdat ik niet de bij lichtste en ook niet de zwaarste groep hoorde moest ik bijna als laatste. Ze gebruikten twee touwen, met de ene sprongen eerste de zwaardere mensen en liep het af en met het andere sprongen eerste de lichtere mensen en liep het op. Maar goed ook dat ze niet iedereen met hetzelfde touw laten springen want dan veert de een wel heel erg en de ander helemaal niet, dus dat moeten ze afstellen op je gewicht. En omdat ik in het midden zat moest ik lang wachten tot ik eindelijk mocht! Maar dit was zeker de moeite waard. Ik was uiteindelijk helemaal hyper, want had al zolang uitgekeken naar het moment dat ik zou bungeejumpen. En toen ik uiteindelijk opgeroepen werd sprong ik ook een gat in de lucht (heel grappig, want op daisy haar filmpje zie je me stuiteren, zij was nl net voor mij). Zitten, nog meer materiaal om, kussentjes om je kuiten, nog een touw, klik, klik en dan is het zover. Staan, naar het randje hoppen, 5, 4, 3, 2, 1 BUNGEE, en duiken maar.. Echt zo fantastisch! Nu ik dit typ geniet ik ook gewoon weer helemaal! Het was echt FANTASTISCH! Weer vond ik het niet eng, het enige momentje dat ik een beetje eng vond was het moment dat ik NET van het randje af was gesprongen en dat je dan beseft dat je naar beneden gaan vallen. Verder, was het echt heerlijk! Heel anders dan skydiven. Nu val je met 120km per uur 185m naar beneden en je vrije val is veel korter. Na deze adrenaline kik, wilde ik eigenlijk gelijk nog wel een keer! Maar toch maar niet gedaan. Wij van de brug af, filmpje kijken en foto’s & filmpje kopen. Helaas mocht je je eigen camera niet mee de brug op, dus konden we zelf geen foto’s maken, dus als je ze wilde moest je ze kopen. Ach ja, ik wil natuurlijk wel foto’s hebben van alles, dus heb ze ook maar gekocht! Nadat iedereen weer verzameld was en ik wat gegeten had zijn we vertrokken en naar Monkey Land geweest. Dit ligt vlakbij Plett en is een soort Apenheul, maar dan met andere soorten aapjes. We kregen een uur durende rondleiding door het park. Dit was wel leuk, alleen was het in het bos te donker om echt goede foto’s van de aapjes te maken. Maar wel leuk om ff een keer geweest te zijn, vooral de Madagascar aap (ringstaart Maki) (“I like to move it, move it”) is erg cool, die ziet er gewoon tof uit! Na Monkey Land zijn we terug gegaan naar Albergo Backpackers, waar Teresa (soms zou je echt denken dat ze moeder Teresa is) voor ons ging koken. Heerlijke chicken/beef curry! Lekker lekker! Met veel groentes, wie had ooit gedacht dat ik die zou gaan missen! Na het eten gingen we afwassen (want dat moest natuurlijk ook gebeuren) gingen we ineens hele vage liedjes zingen, maar we hadden wel enorm veel lol. Het ‘doel’ van het spelletje was liedjes zingen en dan woorden vervangen door het woord ‘schaal’ (we waren immers aan het afwassen). “Ik leef niet meer voor SCHAAL” “Er staat een SCHAAL in de gang”. En ga zo maar door… Dikke lol om hele simpele grapjes, maar waar jullie nu waarschijnlijk van zullen zeggen “daar had je bij moeten zijn om daarom te kunnen lachen”. Na het eten en afwassen hebben we pictionary gespeeld en nog wat biertjes gedronken bij het kampvuur. Waar ik hele gesprekken heb gehad met Israëliërs en Amerikaanse studenten over de verschillen waar wij in ons thuisland mee te maken hebben. Best interessant! Daarna op bed en zondag ochtend om 10u moesten we uitchecken. Daarna zijn we naar Snake Sanctuary geweest. Een soort park met allemaal slangen en een paar leguanen. Omdat ik dol op slangen ben (NOT) wilde ik hier wel heen, want ik dacht als ik kan skydiven, abseilen en bungeejumpen, kan ik ook zeker een slang vast houden. Dus wij daar naartoe met zn allen. Eerst liep een vrouw ons allemaal soorten slangen zien en vertelde ze er heel veel over, of ze giftig waren of niet, wat ze aten etc. Ook heb ik de bekende pofadder gezien, die hier in de regio gevreesd wordt en waar we ook al meerdere keren voor gewaarschuwd zijn. Een pofadder is zo gevaarlijk omdat ie niet zoals veel andere slangen weg gaat als iemand in de buurt komt, maar hij blijft gewoon liggen. En als je dan te dicht bij hem in de buurt komt of als je op hem gaat staan dat bijt ie je. En omdat ie giftig is wil je dat liever niet. Omdat veel mensen op hem gaan staan had ik echt een lelijke bruine slang verwacht, maar hij viel mee, hij was wel bruin, maar minder lelijk dan ik dacht (zie foto). Maar toch zou ik er niet op willen staan! Het was ook grappig dat tijdens de tour de hond van de eigenaar de hele tijd met ons mee liep. Hij gromde tegen de slangen en elke keer als er weer een kooi open ging sprong hij bijna in de kooi en ook ging hij op zn achterpoten staan op over randjes te kunnen kijken, echt vet grappig! Na dat we veel slangen hadden gezien kwamen we aan bij leguanen. De vrouw vertelde dat Billy (zo heette een van de leguanen) net een groot kind was, dus pakte ze hem zo op en ging ze hem knuffelen! Wij mochten hem allemaal aaien. Voelde erg raar, ruig! Na de leguanen kwamen we bij een hele grote kooi en des te groter de kooi, des te groter de slang. Het moment was aangebroken, de grote slangen, dus ook het moment dat ik met zo’n beest om mn nek zou moeten (dat vond ik iig zelf!). Eerst kreeg het kindje van de eigenaar de slang om haar nek, ze mocht voordoen hoe het ging! Vet stoer meisje! Daarna mocht iedereen hem om zn nek. Ik had als laatste de moed verzameld om hem ook om mn nek te doen, want eigenlijk was ik de enige die niet zo dol is op slangen. Ik vond het dood eng, en dat beest is zwaar! Ik had gewoon een enorme gele boa om mn nek (zie foto’s)! Ik dacht de slang heel anders zou aanvoelen, maar hij was best glad! Het raarste vond ik niet zo zeer de slang zelf, maar gewoon dat ie beweegt! Het is gewoon een enorme spier! Zoveel kracht heeft zo’n beest, niet normaal! Na deze angst overwonnen te hebben zijn we weer vertrokken richting PA. Waar we weer na een eind rijden aankwamen. Onderweg weer twee ongelukken, maar gelukkig waren deze niet zo ernstig als die van vorige week! ‘Gewoon’ een vrachtwagen over de kop en een auto in de berm. Moet ook niet gekker worden!
Dit waren weer de avonturen van het afgelopen weekend! Voor de foto’s
http://picasaweb.google.nl/daphneleonie/WeekendjePlettBungee#
Enjoy!
Dikke kus Daphne